زیبای زمین؛ درخت

باشکوه، زیبای همیشه، دل انگیزتر از هر چه روییده است
سبز که می شوی زیبایی، زرد که می شوی زیباتری
عریان که می شوی زیبایی محضی؛ خیال انگیز و رمزآلود
شاخ و برگهایت چشم نوازند و دل می ربایند
من اما ریشه هایت را دوست دارم
گرچه در تاریکی خاک، نادیده و ناستوده اند
برگ و بار و شکوفه هایت ریختنی است
زنده باد ریشه هایت